Mamamorfose
Wanneer Renske zwanger raakt voelt ze zich een tovenaarsleerling: er is iets groots in werking gezet waarvan ze de afloop niet kan overzien. Toch vertrouwt ze erop dat haar lichaam weet wat het moet doen – iets met De Natuur, ofzo. Ze ziet zichzelf met een blakende baby op een picknickkleedje onder een boom liggen, want als ze heel eerlijk is, is dat haar beeld van het gezinsleven. Het gaat anders. Mamamorfose is een persoonlijk, geestig en goudeerlijk verhaal in woord en beeld over moeder worden, van kinderwens tot en met de eerste verjaardag. Een coming-of-moederschapsboek over het verschil tussen verwachting en werkelijkheid, met tekeningen van een chaotisch kraambed tot diagrammen over ongevraagd advies.
Andere mensen over Mamamorfose:
‘Jammer dat Mamamorfose er nog niet was toen ik zwanger was! Het is eerlijk, kwetsbaar, herkenbaar en ook nog eens supergrappig.’ – Eva Crutzen
‘Ik ben zwaar onder de indruk. Zo mooi en ontroerend getekend en geschreven. Een geweldig boek.’ – Paulien Cornelisse
‘Zeer herkenbaar, ook voor vaders. Renske de Greef is ALTIJD grappig, zelfs als het over iets gevoeligs en broos gaat als het krijgen van een kind.’ – Kim Duchateau
GEWOON EVEN OPTIMAAL GENIETEN
Het enige wat je hoeft te doen is genieten, keihard genieten, genieten dat de vonken er vanaf vliegen – en snel een beetje, want het is zo voorbij. Deze en andere moderne levenslessen legt Renske de Greef in haar tweede bundeling stripcolumns onder de loep. In de haar zo kenmerkende stijl van engagement, fantasie en humor brengt ze herkenbare onderwerpen op een originele manier in beeld: van onze verering van discipline tot ons zwak voor het uitroepteken; van vetfobie tot de 5 Regels van Marktplaats. Ook over het ouderschap schrijft ze graag, grappig en eerlijk: hoe het voelt als je dochter verkondigt papa liever te vinden, haar nachtelijke transformatie tot ork of waarom een dag thuisblijven met de kinderen géén vakantie is.
Een uitbundig boek dat zowel in beeld als taal de wereld onderzoekt. Wel van genieten hè? WANT HET IS ZO VOORBIJ.
Waarom ik mensen niet in mootjes hak
Waarom willen vrouwen zo graag "one of the guys' zijn? Zouden we niet eens moeten ophouden met het stellen van de compleet nietszeggende vraag "Hoe gaat het'? En wat is eigenlijk het idee achter skinny jeans voor baby's? Sinds 2015 verschijnt in de zaterdagkrant van nrc.next iedere week een stripcolumn van Renske de Greef onder de naam "Renkse Stript': met de hand geschreven en getekende columns waarin woord en beeld elkaar perfect ondersteunen. Waarom ik mensen niet in mootjes hak is de eerste bundeling van deze stripcolumns. Van urgente vragen over seksisme en gender tot lichtvoetige bespiegelingen over sociale omgangsvormen en de ongemakken van het moderne leven. Renske toont de tijdgeest in een herkenbare en originele stijl, vol bizarre uitstapjes en fijnzinnige (zelf)spot.
Vraagstukken
Bent u een Telaatkomer of juist een Tevroegkomer? Zijn dolfijnen werkelijk zo vrolijk, of hebben ze heel andere plannen met ons? Wat gebeurt er in de sm-huisjes in het vakantiepark van Staphorst? Als u een kat aait, hanteert u dan liever de Stoeitechniek of de Oogbolblootlegger? Waarom zie je zo weinig vrouwen die langer zijn dan hun geliefde? En hoe gaat het eigenlijk verder met de arme marktverkoper in een James Bond-film, die door een wilde achtervolgingsscène zijn hele kraam in puin ziet liggen? Renske de Greef verwondert zich, stelt vragen en suggereert oplossingen – geestig, fantasierijk en verrassend.
WATERTANDEN
(in samenwerking met Karlijn Souren en Andreia Costa)
Weten kinderen echt niet meer waar hun hamburger van gemaakt is? Hoe ziet de ideale lunchpauze eruit? En kunnen dementerende ouderen zich meer herinneren door het eten van ouderwetse stroopsoldaatjes?
Watertanden gaat over de sociale kant van eten: we doen het elke dag, maar eigenlijk staan we weinig stil bij de rituelen, bij de manier waarop het ons leven beïnvloedt en onze identiteit bepaalt. Dit boek toont die kant, op een creatieve, lichtvoetige en nieuwsgierige manier.
Geen Paniek
Geen vlammende kometen die binnen een paar uur de aarde zullen verwoesten, of virussen afkomstig van pluizige aapjes die de mensheid gaan uitroeien. In dit boek gaat het om de lichtvoetige paniek van alledag: een krakend broodje eten in een doodstille treincoupé, met de beste bedoelingen een intiem verjaardagsdiner organiseren (waardoor je opeens vrienden moet rangschikken), een gesprek lang via creatieve omwegen proberen uit te vissen hoe iemand ook alweer heette, nogmaals concluderen dat dronken sms’en eigenlijk bij wet verboden zou moeten worden, en op een stadsplein achtervolgd worden door een volhardende mimeclown.
En je ziet nog eens wat
Over de hele wereld reizen jaarlijks honderden jongeren naar arme landen om daar vrijwilligerswerk te doen. Wat gebeurt er als jonge, idealistische mensen in een vreemde cultuur terechtkomen?
Guusje is net klaar met de middelbare school en wil iets van de wereld zien. Maar liever niet als toerist, met een Lonely Planet in de hand en een kaki moneybelt om. Tijdens een uit de hand gelopen discussie over ontwikkelingswerk neemt ze de uitdaging aan om zelf vrijwilliger te worden. In Afrika. Met hoge verwachtingen en weinig kennis van zaken vertrekt ze samen met een vriendin naar een weeshuis in Tanzania.
Guusje weet niet precies wat ze daar aan zal treffen, maar ze hoopt op innerlijke wijsheid, louterende levenservaring en vooral veel exotische seks. Daar aangekomen merkt ze dat alles een stuk ingewikkelder is. Sjofele weeshuizen, niet-dankbare locals, Moeder Theresa-complexen en decadente cocktailparty’s tussen de palmbomen: Guusje zoekt naar de manier om zich hiermee te verhouden. Hoe moeilijk is het om iets goeds te doen?
En je ziet nog eens wat gaat over vrijwilligers in Afrika. Over avonturiers, hippies, christenen, feestbeesten en wereldredders. Een portret van de nieuwste subcultuur in verre landen.
Was alles maar konijnen
Sara is de God van haar universum. Overal ziet ze mogelijkheden de wereld te maken zoals zij hem graag ziet, van alles maakt ze kleurrijke plaatjes. Ze giet ’s nachts afwasmiddel in de fontein, zodat hij de volgende dag bruist van bubbels – ze kijkt toe vanaf een afstandje. Ze stopt briefjes in de lege flessen die ze inlevert bij de supermarkt, ze communiceert met haar overbuurman via borden voor het raam en Marktplaats.nl.
Steeds ziet ze manieren om aanwezig te zijn – maar liefst zonder dat men haar echt ziet. Voor haar werk poseert ze in klederdracht op foto’s voor een eindeloze stroom toeristen. Na haar werk maakt ze nachtwandelingen. Ze vindt schoonheid op vreemde plekken: een kwijlend, gewond konijn dat ze mee naar huis neemt, een zwerver die voor haar zingt. Contact met anderen is een spel, een omweg, een decor . Behalve bij haar opa. Met hem wil ze juist echt contact, wanhopig probeert ze hem in de werkelijkheid te houden, maar dat wordt steeds moeilijker omdat hij meer en meer verward raakt.
Was alles maar konijnen laat zich lezen als een grillig sprookje over eenzaamheid en verlangen. In beeldende en lichtvoetige taal heeft Renske de Greef een romandebuut geschreven dat niet alleen hardop aan het lachen maakt, maar dat ook beklemt en ontroert.
Seks in Afrika
In Seks in Afrika reist Renske de Greef naar Malawi, Kenia, Mali en Oeganda en gaat daar op zoek naar de seksuele zeden en gewoonten van de Afrikanen. Ze raakt gefascineerd door exotische gewoonten, hoort grappige verhalen en gaat uit in spannende clubs. En ze wordt permanent geconfronteerd met de keerzijde van al deze fenomenen: de alles verwoestende aids-epidemie. Ze bezoekt aidsprojecten, ontmoet een besnijder en spreekt een homoprostituee. Over al deze ontmoetingen, observaties en ervaringen schreef Renske de Greef vijftig sprankelende columns die een kaleidoscoop vormen van seks in Afrika. Kun je nog wel seks hebben op dit continent?
Ja / Nee
Overweldigend dubbelboek van een jong schrijversduo, waarbij je zelf kunt kiezen wiens kant je begint te lezen. In zijn boek vertelt Jan (20) over het treurige leven van een jongen zonder seks. Masturberend, mopperend en mokkend slijt hij zijn dagen. De aandachtszieke Renske (20) heeft veel seks, gaat veel uit en ziet veel jongens, maar eigenlijk eet ze liever de hele dag chocolademousse op bed terwijl ze Disney- films kijkt. Een pijnlijk en soms ontroerend boek over liefde, platonische vriendschap, eenzaamheid en seks. Een dubbelportret van een zuchtende generatie met zowel te veel als te weinig gêne. Jan en Renske zetten zichzelf neer als de nieuwe zondaars.
Lust: liefde, seks & bambihertjes
Ze heeft penisnijd, is bang voor meisjes, flirt als een wimperknipperende zeekoe en vindt stemmetjes in bed alsof je met een muppet neukt. Renske de Greef houdt van Disney, bier, aandacht en seks. Over dat laatste schreef ze een jaar lang spraakmakende columns Lust voor het online jongerenmagazine Spunk, die zonder uitzondering tot de best gelezen artikelen behoorden. De columns geven een geestig en verrassend beeld over het seksuele leven van een meisje van 19, zonder "en toen kwamen we tegelijkertijd klaar" of "help, waar is die salamiworst gebleven?" Geen alleswetende seksgoeroe dus, maar een meisje dat door het leven struikelt en de zaken -maar vooral zichzelf- niet al te serieus neemt.